Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych – oni też mają swoją opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych – są udręką ducha.
Porównując się z kimkolwiek, możesz stać się próżny lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz gorszych i lepszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia i plany będą dla ciebie źródłem radości.
Wykonuj swą pracę z sercem, jakkolwiek skromna by była, bo przecież to ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem tyle oszustwa.
Niech ci to jednak nie przesłoni prawdziwej cnoty, której szukaj w cichości serca.
Wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne heroizmu.
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań to ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmuj spokojnie, co ci lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się sprawek młodości.
Rozwijaj siłę ducha, by mogła osłonić cię w nagłym nieszczęściu.
Nie dręcz się tworami wyobraźni.
Wiele obaw i błędów rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż drzewa i gwiazdy. Masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, wszechświat jest bez wątpienia na dobrej drodze.
Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia.
W zgiełku i zamieszaniu życia zachowaj w duszy pokój.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź uważny. Dąż do szczęścia.
Czyń tak, jakbyś chciał, by tobie uczyniono.
Kochaj – a reszta należy do przyszłości!
źródło: „Opowieści spirytystyczne”
by
kw. 15 2009
Dezyderata spirytystyczna
Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych – oni też mają swoją opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych – są udręką ducha.
Porównując się z kimkolwiek, możesz stać się próżny lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz gorszych i lepszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia i plany będą dla ciebie źródłem radości.
Wykonuj swą pracę z sercem, jakkolwiek skromna by była, bo przecież to ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem tyle oszustwa.
Niech ci to jednak nie przesłoni prawdziwej cnoty, której szukaj w cichości serca.
Wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne heroizmu.
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań to ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmuj spokojnie, co ci lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się sprawek młodości.
Rozwijaj siłę ducha, by mogła osłonić cię w nagłym nieszczęściu.
Nie dręcz się tworami wyobraźni.
Wiele obaw i błędów rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż drzewa i gwiazdy. Masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, wszechświat jest bez wątpienia na dobrej drodze.
Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia.
W zgiełku i zamieszaniu życia zachowaj w duszy pokój.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź uważny. Dąż do szczęścia.
Czyń tak, jakbyś chciał, by tobie uczyniono.
Kochaj – a reszta należy do przyszłości!
źródło: „Opowieści spirytystyczne”
byBy Konrad Jerzak • Jak żyć szczęśliwie?, Nauki duchów • 0 • Tags: Bóg, cisza, dobro, dyscyplina, radość, samotność, spokój, szczęście, źródło Opowieści spirytystyczne