Dezyderata spirytystyczna

Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych – oni też mają swoją opowieść.

Unikaj głośnych i napastliwych – są udręką ducha.

Porównując się z kimkolwiek, możesz stać się próżny lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz gorszych i lepszych od siebie.

Niech twoje osiągnięcia i plany będą dla ciebie źródłem radości.

Wykonuj swą pracę z sercem, jakkolwiek skromna by była, bo przecież to ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.

Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem tyle oszustwa.

Niech ci to jednak nie przesłoni prawdziwej cnoty, której szukaj w cichości serca.

Wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne heroizmu.

Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań to ona jest wieczna jak trawa.

Przyjmuj spokojnie, co ci lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się sprawek młodości.

Rozwijaj siłę ducha, by mogła osłonić cię w nagłym nieszczęściu.

Nie dręcz się tworami wyobraźni.

Wiele obaw i błędów rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.

Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż drzewa i gwiazdy. Masz prawo być tutaj.

I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, wszechświat jest bez wątpienia na dobrej drodze.

Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia.

W zgiełku i zamieszaniu życia zachowaj w duszy pokój.

Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.

Bądź uważny. Dąż do szczęścia.

Czyń tak, jakbyś chciał, by tobie uczyniono.

Kochaj – a reszta należy do przyszłości!

źródło: „Opowieści spirytystyczne”